vibro
See also: vibró, vibrò, and vibro-
Catalan
Verb
vibro
- first-person singular present indicative form of vibrar
Galician
Verb
vibro
- first-person singular present indicative of vibrar
Italian
Verb
vibro
- first-person singular present indicative of vibrare
Latin
Etymology
From Proto-Italic *wibrāō, denominative of *wibros, from Proto-Indo-European *weyp- (“to oscillate, swing”) or *weyb-. The root-final consonant is unclear, reflexes of both are found across Indo-European.
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ˈu̯i.broː/, [ˈu̯ɪbroː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈvi.bro/, [ˈviːbro]
Verb
vibrō (present infinitive vibrāre, perfect active vibrāvī, supine vibrātum); first conjugation
- I shake, agitate, brandish
- I launch, hurl
- I threaten
- I tremble, vibrate, quiver
- I glimmer, gleam
Conjugation
Conjugation of vibrō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | vibrō | vibrās | vibrat | vibrāmus | vibrātis | vibrant |
imperfect | vibrābam | vibrābās | vibrābat | vibrābāmus | vibrābātis | vibrābant | |
future | vibrābō | vibrābis | vibrābit | vibrābimus | vibrābitis | vibrābunt | |
perfect | vibrāvī | vibrāvistī | vibrāvit | vibrāvimus | vibrāvistis | vibrāvērunt, vibrāvēre | |
pluperfect | vibrāveram | vibrāverās | vibrāverat | vibrāverāmus | vibrāverātis | vibrāverant | |
future perfect | vibrāverō | vibrāveris | vibrāverit | vibrāverimus | vibrāveritis | vibrāverint | |
passive | present | vibror | vibrāris, vibrāre | vibrātur | vibrāmur | vibrāminī | vibrantur |
imperfect | vibrābar | vibrābāris, vibrābāre | vibrābātur | vibrābāmur | vibrābāminī | vibrābantur | |
future | vibrābor | vibrāberis, vibrābere | vibrābitur | vibrābimur | vibrābiminī | vibrābuntur | |
perfect | vibrātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | vibrātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | vibrātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | vibrem | vibrēs | vibret | vibrēmus | vibrētis | vibrent |
imperfect | vibrārem | vibrārēs | vibrāret | vibrārēmus | vibrārētis | vibrārent | |
perfect | vibrāverim | vibrāverīs | vibrāverit | vibrāverīmus | vibrāverītis | vibrāverint | |
pluperfect | vibrāvissem | vibrāvissēs | vibrāvisset | vibrāvissēmus | vibrāvissētis | vibrāvissent | |
passive | present | vibrer | vibrēris, vibrēre | vibrētur | vibrēmur | vibrēminī | vibrentur |
imperfect | vibrārer | vibrārēris, vibrārēre | vibrārētur | vibrārēmur | vibrārēminī | vibrārentur | |
perfect | vibrātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | vibrātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | vibrā | — | — | vibrāte | — |
future | — | vibrātō | vibrātō | — | vibrātōte | vibrantō | |
passive | present | — | vibrāre | — | — | vibrāminī | — |
future | — | vibrātor | vibrātor | — | — | vibrantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | vibrāre | vibrāvisse | vibrātūrum esse | vibrārī | vibrātum esse | vibrātum īrī | |
participles | vibrāns | — | vibrātūrus | — | vibrātus | vibrandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
vibrandī | vibrandō | vibrandum | vibrandō | vibrātum | vibrātū |
Derived terms
- convibrō
- ēvibrō
- intervibrāns
- revibrō
- vibrābilis
- vibrābundus
- vibrāmen
- vibrātiō
- vibrātus
- vibrissō
Related terms
- exvibrissō
- revibrātiō
- revibrātus
- vibrātiuncula
Descendants
- English: vibrate, veer
- French: vibrer, virer
- Galician: vibrar
- Italian: vibrare
- Piedmontese: vibré
- Portuguese: vibrar
- Spanish: vibrar
References
- “vibro”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “vibro”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- vibro in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
Portuguese
Verb
vibro
- first-person singular present indicative of vibrar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbibɾo/ [ˈbi.β̞ɾo]
- Rhymes: -ibɾo
- Syllabification: vi‧bro
Verb
vibro
- first-person singular present indicative of vibrar