vexillifer
Latin
Etymology
From vexillum (“flag”) + -fer (“carrying”).
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /wekˈsil.li.fer/, [wɛkˈsɪl.lɪ.fɛr]
Adjective
vexillifer (feminine vexillifera, neuter vexilliferum); first/second declension
- flag-bearing
- standard-bearing
Inflection
First/second declension, nominative masculine singular in -er.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | vexillifer | vexillifera | vexilliferum | vexilliferī | vexilliferae | vexillifera | |
| Genitive | vexilliferī | vexilliferae | vexilliferī | vexilliferōrum | vexilliferārum | vexilliferōrum | |
| Dative | vexilliferō | vexilliferae | vexilliferō | vexilliferīs | vexilliferīs | vexilliferīs | |
| Accusative | vexilliferum | vexilliferam | vexilliferum | vexilliferōs | vexilliferās | vexillifera | |
| Ablative | vexilliferō | vexilliferā | vexilliferō | vexilliferīs | vexilliferīs | vexilliferīs | |
| Vocative | vexillifer | vexillifera | vexilliferum | vexilliferī | vexilliferae | vexillifera | |
References
- vexillifer in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vexillifer in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette