vető
Hungarian
Etymology
vet + -ő (present-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɛtøː]
- Hyphenation: ve‧tő
- Rhymes: -tøː
Participle
vető
- present participle of vet
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | vető | vetők |
accusative | vetőt | vetőket |
dative | vetőnek | vetőknek |
instrumental | vetővel | vetőkkel |
causal-final | vetőért | vetőkért |
translative | vetővé | vetőkké |
terminative | vetőig | vetőkig |
essive-formal | vetőként | vetőkként |
essive-modal | — | — |
inessive | vetőben | vetőkben |
superessive | vetőn | vetőkön |
adessive | vetőnél | vetőknél |
illative | vetőbe | vetőkbe |
sublative | vetőre | vetőkre |
allative | vetőhöz | vetőkhöz |
elative | vetőből | vetőkből |
delative | vetőről | vetőkről |
ablative | vetőtől | vetőktől |
non-attributive possessive - singular | vetőé | vetőké |
non-attributive possessive - plural | vetőéi | vetőkéi |
Derived terms
Compound words
- gránátvető