veseljaković
Serbo-Croatian
Etymology
From vȅseo.
Pronunciation
- IPA(key): /ʋeseʎǎːkoʋitɕ/
- Hyphenation: ve‧se‧lja‧ko‧vić
Noun
veseljáković m (Cyrillic spelling весеља́ковић)
- (as a term of endearment) a merry person
Declension
Declension of veseljaković
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | veseljaković | veseljakovići |
| genitive | veseljakovića | veseljakovića |
| dative | veseljakoviću | veseljakovićima |
| accusative | veseljakovića | veseljakoviće |
| vocative | veseljakoviću | veseljakovići |
| locative | veseljakoviću | veseljakovićima |
| instrumental | veseljakovićem | veseljakovićima |
References
- “veseljaković” in Hrvatski jezični portal