verwoorden
Dutch
Etymology
From ver- + woord.
Pronunciation
- IPA(key): /vɛrˈʋoːr.də(n)/, /vərˈʋoːr.də(n)/
Audio (file) - Hyphenation: ver‧woor‧den
- Rhymes: -oːrdən
Verb
verwoorden
- to word, to express in words, to formulate
Inflection
| Inflection of verwoorden (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verwoorden | |||
| past singular | verwoordde | |||
| past participle | verwoord | |||
| infinitive | verwoorden | |||
| gerund | verwoorden n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verwoord | verwoordde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verwoordt | verwoordde | ||
| 2nd person sing. (u) | verwoordt | verwoordde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verwoordt | verwoordde | ||
| 3rd person singular | verwoordt | verwoordde | ||
| plural | verwoorden | verwoordden | ||
| subjunctive sing.1 | verwoorde | verwoordde | ||
| subjunctive plur.1 | verwoorden | verwoordden | ||
| imperative sing. | verwoord | |||
| imperative plur.1 | verwoordt | |||
| participles | verwoordend | verwoord | ||
| 1) Archaic. | ||||
Synonyms
- formuleren
Derived terms
- verwoording