vervoegen
Dutch
Etymology
From ver- + voegen.
Pronunciation
Audio (file) - Rhymes: -uɣən
Verb
vervoegen
- to conjugate
- (proscribed) to join
Usage notes
Some speakers use this verb to mean "to join". Many speakers and language organisations consider this usage nonstandard and advise speakers to use, among other things, "zich (ver)voegen bij" or "zich aansluiten bij" instead.[1][2]
Inflection
| Inflection of vervoegen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | vervoegen | |||
| past singular | vervoegde | |||
| past participle | vervoegd | |||
| infinitive | vervoegen | |||
| gerund | vervoegen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | vervoeg | vervoegde | ||
| 2nd person sing. (jij) | vervoegt | vervoegde | ||
| 2nd person sing. (u) | vervoegt | vervoegde | ||
| 2nd person sing. (gij) | vervoegt | vervoegde | ||
| 3rd person singular | vervoegt | vervoegde | ||
| plural | vervoegen | vervoegden | ||
| subjunctive sing.1 | vervoege | vervoegde | ||
| subjunctive plur.1 | vervoegen | vervoegden | ||
| imperative sing. | vervoeg | |||
| imperative plur.1 | vervoegt | |||
| participles | vervoegend | vervoegd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- vervoeging
Related terms
- verbuigen
References
Anagrams
- geven over, overgeven