verticalis
Latin
Etymology
vertex (“vortex”; “crown of the head”) + -ālis
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /u̯er.tiˈkaː.lis/, [u̯ɛrt̪ɪˈkäːlʲɪs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ver.tiˈka.lis/, [vert̪iˈkäːlis]
Adjective
verticālis (neuter verticāle, adverb verticāliter); third-declension two-termination adjective
- (Medieval Latin, ecclesiastical) highest in the hierarchy[1]
- (New Latin, astronomy) located over the head, vertically above[2]
- (New Latin, taxonomy) whirling
Declension
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | verticālis | verticāle | verticālēs | verticālia | |
Genitive | verticālis | verticālium | |||
Dative | verticālī | verticālibus | |||
Accusative | verticālem | verticāle | verticālēs verticālīs | verticālia | |
Ablative | verticālī | verticālibus | |||
Vocative | verticālis | verticāle | verticālēs | verticālia |
Derived terms
- verticālitās
- verticāliter
Descendants
- Catalan: vertical
- French: vertical
- Galician: vertical
- Italian: verticale
- Ladin: vertical
- Occitan: vertical
- Piedmontese: vertical
- Portuguese: vertical
- Spanish: vertical
References
- Niermeyer, Jan Frederik (1976), “verticalis”, in Mediae Latinitatis Lexicon Minus, Leiden, Boston: E. J. Brill
- uerticalis in Ramminger, Johann (accessed 08.06.04) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700, pre-publication website, 2005-2016