autoplagiat
Polish
Etymology
From auto- + plagiat. First attested in 1918.[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /aw.tɔpˈla.ɡjat/
Audio (file) - Rhymes: -aɡjat
- Syllabification: au‧top‧la‧giat
Noun
autoplagiat m inan
- duplicate publication, self-plagiarism, autoplagiarism (publishing the same intellectual material more than once, by the author or publisher)
Declension
Declension of autoplagiat
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | autoplagiat | autoplagiaty |
genitive | autoplagiatu | autoplagiatów |
dative | autoplagiatowi | autoplagiatom |
accusative | autoplagiat | autoplagiaty |
instrumental | autoplagiatem | autoplagiatami |
locative | autoplagiacie | autoplagiatach |
vocative | autoplagiacie | autoplagiaty |
Related terms
adjectives
- plagiatorski
- plagiatowy
nouns
- plagiat
- plagiator
- plagiatorka
- plagiatorstwo
verbs
- plagiatować
- splagiatować
References
- Dzieje literatury pięknej w Polsce, 1918, page 157: “Ten autoplagiat, spowodowany prawdopodobnie brakiem czasu na skomponowanie oryginalnego utworu, zamyka działalność prowincyonalnego panegirysty litewskiego.”
- autoplagiat in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading
- autoplagiat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autoplagiat in Polish dictionaries at PWN