verneuken
Dutch
Etymology
From ver- + neuken.
Pronunciation
Audio (file)
Verb
verneuken
- (vulgar) to deceive
- (vulgar) to fuck up, to screw
Inflection
Inflection of verneuken (weak, prefixed) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | verneuken | |||
past singular | verneukte | |||
past participle | verneukt | |||
infinitive | verneuken | |||
gerund | verneuken n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | verneuk | verneukte | ||
2nd person sing. (jij) | verneukt | verneukte | ||
2nd person sing. (u) | verneukt | verneukte | ||
2nd person sing. (gij) | verneukt | verneukte | ||
3rd person singular | verneukt | verneukte | ||
plural | verneuken | verneukten | ||
subjunctive sing.1 | verneuke | verneukte | ||
subjunctive plur.1 | verneuken | verneukten | ||
imperative sing. | verneuk | |||
imperative plur.1 | verneukt | |||
participles | verneukend | verneukt | ||
1) Archaic. |
Synonyms
- vernaaien
Derived terms
- verneukeratief