verkondigen
Dutch
Etymology
From ver- + kondig (“known”) + -en.
Pronunciation
Audio (file) - Hyphenation: ver‧kon‧di‧gen
Verb
verkondigen
- to announce, proclaim
- to preach
Inflection
| Inflection of verkondigen (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verkondigen | |||
| past singular | verkondigde | |||
| past participle | verkondigd | |||
| infinitive | verkondigen | |||
| gerund | verkondigen n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verkondig | verkondigde | ||
| 2nd person sing. (jij) | verkondigt | verkondigde | ||
| 2nd person sing. (u) | verkondigt | verkondigde | ||
| 2nd person sing. (gij) | verkondigt | verkondigde | ||
| 3rd person singular | verkondigt | verkondigde | ||
| plural | verkondigen | verkondigden | ||
| subjunctive sing.1 | verkondige | verkondigde | ||
| subjunctive plur.1 | verkondigen | verkondigden | ||
| imperative sing. | verkondig | |||
| imperative plur.1 | verkondigt | |||
| participles | verkondigend | verkondigd | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- verkondiging