vereenegen
Luxembourgish
Etymology
From Middle High German vereinigen.
Pronunciation
- IPA(key): /ferˈeːneʁen/, [fəˈʀeː.nə.ʑən]
Verb
vereenegen (third-person singular present vereenegt, past participle vereenegt, auxiliary verb hunn)
- (transitive) to unite (two or more things)
- (reflexive) to unite (among each other)
Conjugation
Regular | ||
---|---|---|
infinitive | vereenegen | |
participle | vereenegt | |
auxiliary | hunn | |
present indicative | imperative | |
1st singular | vereenegen | — |
2nd singular | vereenegs | vereeneg |
3rd singular | vereenegt | — |
1st plural | vereenegen | — |
2nd plural | vereenegt | vereenegt |
3rd plural | vereenegen | — |
(n) or (nn) indicates the Eifeler Regel. |
Derived terms
- Vereenegung
- Vereenegt Staaten
Related terms
- Veräin