verduidelijken
Dutch
Etymology
From ver- + duidelijk + -en.
Pronunciation
Audio (file) - Hyphenation: ver‧dui‧de‧lij‧ken
Verb
verduidelijken
- to clarify
Inflection
| Inflection of verduidelijken (weak, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | verduidelijken | |||
| past singular | verduidelijkte | |||
| past participle | verduidelijkt | |||
| infinitive | verduidelijken | |||
| gerund | verduidelijken n | |||
| verbal noun | — | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | verduidelijk | verduidelijkte | ||
| 2nd person sing. (jij) | verduidelijkt | verduidelijkte | ||
| 2nd person sing. (u) | verduidelijkt | verduidelijkte | ||
| 2nd person sing. (gij) | verduidelijkt | verduidelijkte | ||
| 3rd person singular | verduidelijkt | verduidelijkte | ||
| plural | verduidelijken | verduidelijkten | ||
| subjunctive sing.1 | verduidelijke | verduidelijkte | ||
| subjunctive plur.1 | verduidelijken | verduidelijkten | ||
| imperative sing. | verduidelijk | |||
| imperative plur.1 | verduidelijkt | |||
| participles | verduidelijkend | verduidelijkt | ||
| 1) Archaic. | ||||
Derived terms
- verduidelijking