Verbotsirrtum
German
Etymology
Verbot + -s- + Irrtum
Pronunciation
- IPA(key): /fɛɐ̯ˈboːt͡sˌɪʁtuːm/
- Hyphenation: Ver‧bots‧irr‧tum
Noun
Verbotsirrtum m (strong, genitive Verbotsirrtumes or Verbotsirrtums, plural Verbotsirrtümer)
- (law) mistake of law
Declension
Declension of Verbotsirrtum [masculine, strong]
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | ein | der | Verbotsirrtum | die | Verbotsirrtümer |
genitive | eines | des | Verbotsirrtumes, Verbotsirrtums | der | Verbotsirrtümer |
dative | einem | dem | Verbotsirrtum, Verbotsirrtume1 | den | Verbotsirrtümern |
accusative | einen | den | Verbotsirrtum | die | Verbotsirrtümer |
1Now uncommon, see notes.
Further reading
- “Verbotsirrtum” in Duden online