verbböjning
Swedish
Etymology
verb (“verb”) + böjning (“inflection”)
Noun
verbböjning c
- (grammar) conjugation, verb inflection
Declension
Declension of verbböjning | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | verbböjning | verbböjningen | verbböjningar | verbböjningarna |
Genitive | verbböjnings | verbböjningens | verbböjningars | verbböjningarnas |