ventilabundus
Latin
Etymology
ventilō (“toss, swing”) + -bundus
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /wen.ti.laːˈbun.dus/, [wɛn.tɪ.ɫaːˈbʊn.dʊs]
Adjective
ventilābundus (feminine ventilābunda, neuter ventilābundum); first/second declension
- swinging to and fro, wavering
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | ventilābundus | ventilābunda | ventilābundum | ventilābundī | ventilābundae | ventilābunda | |
| Genitive | ventilābundī | ventilābundae | ventilābundī | ventilābundōrum | ventilābundārum | ventilābundōrum | |
| Dative | ventilābundō | ventilābundae | ventilābundō | ventilābundīs | ventilābundīs | ventilābundīs | |
| Accusative | ventilābundum | ventilābundam | ventilābundum | ventilābundōs | ventilābundās | ventilābunda | |
| Ablative | ventilābundō | ventilābundā | ventilābundō | ventilābundīs | ventilābundīs | ventilābundīs | |
| Vocative | ventilābunde | ventilābunda | ventilābundum | ventilābundī | ventilābundae | ventilābunda | |
References
- ventilabundus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ventilabundus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette