venero
See also: veneró and venerò
Catalan
Verb
venero
- first-person singular present indicative form of venerar
Italian
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛ.ne.ro/
- Rhymes: -ɛnero
- Hyphenation: vè‧ne‧ro
Verb
venero
- first-person singular present indicative of venerare
Anagrams
- n'è vero, nerveo, verone
Latin
Pronunciation
- vēnerō: (Classical) IPA(key): /ˈu̯eː.ne.roː/, [ˈu̯eːnɛroː]
- vēnerō: (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈve.ne.ro/, [ˈvɛːnero]
- venerō: (Classical) IPA(key): /ˈu̯e.ne.roː/, [ˈu̯ɛnɛroː]
- venerō: (Ecclesiastical) IPA(key): /ˈve.ne.ro/, [ˈvɛːnero]
Verb
vēnerō
- first-person singular future perfect active indicative of veniō
Verb
venerō (present infinitive venerāre, perfect active venerāvī, supine venerātum); first conjugation
- Alternative form of veneror
Conjugation
Conjugation of venerō (first conjugation) | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
indicative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | venerō | venerās | venerat | venerāmus | venerātis | venerant |
imperfect | venerābam | venerābās | venerābat | venerābāmus | venerābātis | venerābant | |
future | venerābō | venerābis | venerābit | venerābimus | venerābitis | venerābunt | |
perfect | venerāvī | venerāvistī | venerāvit | venerāvimus | venerāvistis | venerāvērunt, venerāvēre | |
pluperfect | venerāveram | venerāverās | venerāverat | venerāverāmus | venerāverātis | venerāverant | |
future perfect | venerāverō | venerāveris | venerāverit | venerāverimus | venerāveritis | venerāverint | |
passive | present | veneror | venerāris, venerāre | venerātur | venerāmur | venerāminī | venerantur |
imperfect | venerābar | venerābāris, venerābāre | venerābātur | venerābāmur | venerābāminī | venerābantur | |
future | venerābor | venerāberis, venerābere | venerābitur | venerābimur | venerābiminī | venerābuntur | |
perfect | venerātus + present active indicative of sum | ||||||
pluperfect | venerātus + imperfect active indicative of sum | ||||||
future perfect | venerātus + future active indicative of sum | ||||||
subjunctive | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | venerem | venerēs | veneret | venerēmus | venerētis | venerent |
imperfect | venerārem | venerārēs | venerāret | venerārēmus | venerārētis | venerārent | |
perfect | venerāverim | venerāverīs | venerāverit | venerāverīmus | venerāverītis | venerāverint | |
pluperfect | venerāvissem | venerāvissēs | venerāvisset | venerāvissēmus | venerāvissētis | venerāvissent | |
passive | present | venerer | venerēris, venerēre | venerētur | venerēmur | venerēminī | venerentur |
imperfect | venerārer | venerārēris, venerārēre | venerārētur | venerārēmur | venerārēminī | venerārentur | |
perfect | venerātus + present active subjunctive of sum | ||||||
pluperfect | venerātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
imperative | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
active | present | — | venerā | — | — | venerāte | — |
future | — | venerātō | venerātō | — | venerātōte | venerantō | |
passive | present | — | venerāre | — | — | venerāminī | — |
future | — | venerātor | venerātor | — | — | venerantor | |
non-finite forms | active | passive | |||||
present | perfect | future | present | perfect | future | ||
infinitives | venerāre | venerāvisse | venerātūrum esse | venerārī | venerātum esse | venerātum īrī | |
participles | venerāns | — | venerātūrus | — | venerātus | venerandus | |
verbal nouns | gerund | supine | |||||
genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
venerandī | venerandō | venerandum | venerandō | venerātum | venerātū |
References
- “venero”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- venero in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
Portuguese
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /veˈnɛ.ɾu/
- (Southern Brazil) IPA(key): /veˈnɛ.ɾo/
- (Portugal) IPA(key): /vɨˈnɛ.ɾu/
- Rhymes: -ɛɾu
Verb
venero
- first-person singular present indicative of venerar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /beˈneɾo/ [beˈne.ɾo]
- Rhymes: -eɾo
- Syllabification: ve‧ne‧ro
Etymology 1
From vena + -ero.
Noun
venero m (plural veneros)
- spring
- (mining) vein
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
venero
- first-person singular present indicative of venerar
Further reading
- “venero”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014