Automatikuhr
German
Etymology
From Automatik (“self-controlled”) + Uhr (“clock”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˌaʊ̯toˈmaːtɪkʔuːɐ̯/
- Hyphenation: Au‧to‧ma‧tik‧uhr
Noun
Automatikuhr f (genitive Automatikuhr, plural Automatikuhren)
- self-winding watch
Declension
Declension of Automatikuhr
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
indef. | def. | noun | def. | noun | |
nominative | eine | die | Automatikuhr | die | Automatikuhren |
genitive | einer | der | Automatikuhr | der | Automatikuhren |
dative | einer | der | Automatikuhr | den | Automatikuhren |
accusative | eine | die | Automatikuhr | die | Automatikuhren |
Further reading
- “Automatikuhr” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache