vekja
Faroese
Verb
vekja
- (transitive) to waken
Conjugation
| Conjugation of vekja (group v-18) | ||
|---|---|---|
| infinitive | vekja | |
| supine | vakt | |
| participle (a7)1 | vekjandi | vakdur |
| present | past | |
| first singular | vekji | vakdi |
| second singular | vekur | vakdi |
| third singular | vekur | vakdi |
| plural | vekja | vakdu |
| imperative | ||
| singular | vek! | |
| plural | vekjið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
| Conjugation of vekja (group v-16) | ||
|---|---|---|
| infinitive | vekja | |
| supine | vakt | |
| participle (a5)1 | vekjandi | vaktur |
| present | past | |
| first singular | veki | vakti |
| second singular | vekir | vakti |
| third singular | vekir | vakti |
| plural | vekja | vaktu |
| imperative | ||
| singular | vek! | |
| plural | vekið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛːca/
- Rhymes: -ɛːca
Verb
vekja (weak verb, third-person singular past indicative vakti, supine vakið)
- (transitive) to awaken, to wake up, the word specifically means to disrupt the sleep of someone else and not to rise from sleep one self, as these two are never confused in the language unlike English
Conjugation
vekja — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) | að vekja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | vakið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vekjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég vek | við vekjum | present (nútíð) | ég veki | við vekjum |
| þú vekur | þið vekið | þú vekir | þið vekið | ||
| hann, hún, það vekur | þeir, þær, þau vekja | hann, hún, það veki | þeir, þær, þau veki | ||
| past (þátíð) | ég vakti | við vöktum | past (þátíð) | ég vekti | við vektum |
| þú vaktir | þið vöktuð | þú vektir | þið vektuð | ||
| hann, hún, það vakti | þeir, þær, þau vöktu | hann, hún, það vekti | þeir, þær, þau vektu | ||
| imperative (boðháttur) | vek (þú) | vekið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vektu | vekiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vekjast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) | að vekjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) | vakist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) | vekjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) | subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) | ég vekst | við vekjumst | present (nútíð) | ég vekjist | við vekjumst |
| þú vekst | þið vekjist | þú vekjist | þið vekjist | ||
| hann, hún, það vekst | þeir, þær, þau vekjast | hann, hún, það vekjist | þeir, þær, þau vekjist | ||
| past (þátíð) | ég vaktist | við vöktumst | past (þátíð) | ég vektist | við vektumst |
| þú vaktist | þið vöktust | þú vektist | þið vektust | ||
| hann, hún, það vaktist | þeir, þær, þau vöktust | hann, hún, það vektist | þeir, þær, þau vektust | ||
| imperative (boðháttur) | vekst (þú) | vekist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vekstu | vekisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vakinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | vakinn | vakin | vakið | vaktir | vaktar | vakin | |
| accusative (þolfall) | vakinn | vakta | vakið | vakta | vaktar | vakin | |
| dative (þágufall) | vöktum | vakinni | vöktu | vöktum | vöktum | vöktum | |
| genitive (eignarfall) | vakins | vakinnar | vakins | vakinna | vakinna | vakinna | |
| weak declension (veik beyging) | singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | masculine (karlkyn) | feminine (kvenkyn) | neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) | vakti | vakta | vakta | vöktu | vöktu | vöktu | |
| accusative (þolfall) | vakta | vöktu | vakta | vöktu | vöktu | vöktu | |
| dative (þágufall) | vakta | vöktu | vakta | vöktu | vöktu | vöktu | |
| genitive (eignarfall) | vakta | vöktu | vakta | vöktu | vöktu | vöktu | |
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *wakjaną.
Verb
vekja (3rd singular past indicative vakti, vakði, 3rd plural past indicative vǫktu, vǫkðu, past participle vakiðr or vakinn or vaktr)
- (transitive) to waken, rouse from sleep
- (transitive) to stir, rouse
- (transitive) to cause
- (impersonal, transitive) to begin
Conjugation
Conjugation of vekja — active (weak class 1)
| infinitive | vekja | |
|---|---|---|
| present participle | vekjandi | |
| past participle | vaktr, vakiðr, vakinn | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | vek | vakða |
| 2nd-person singular | vekr | vakðir |
| 3rd-person singular | vekr | vakði |
| 1st-person plural | vekjum | vǫkðum |
| 2nd-person plural | vekið | vǫkðuð |
| 3rd-person plural | vekja | vǫkðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | vekja | vekða |
| 2nd-person singular | vekir | vekðir |
| 3rd-person singular | veki | vekði |
| 1st-person plural | vekim | vekðim |
| 2nd-person plural | vekið | vekðið |
| 3rd-person plural | veki | vekði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | vek | |
| 1st-person plural | vekjum | |
| 2nd-person plural | vekið | |
Conjugation of vekja — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | vekjask | |
|---|---|---|
| present participle | vekjandisk | |
| past participle | vaksk, vakizk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | vekjumk | vǫkðumk |
| 2nd-person singular | veksk | vakðisk |
| 3rd-person singular | veksk | vakðisk |
| 1st-person plural | vekjumsk | vǫkðumsk |
| 2nd-person plural | vekizk | vǫkðuzk |
| 3rd-person plural | vekjask | vǫkðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | vekjumk | vekðumk |
| 2nd-person singular | vekisk | vekðisk |
| 3rd-person singular | vekisk | vekðisk |
| 1st-person plural | vekimsk | vekðimsk |
| 2nd-person plural | vekizk | vekðizk |
| 3rd-person plural | vekisk | vekðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | veksk | |
| 1st-person plural | vekjumsk | |
| 2nd-person plural | vekizk | |
Descendants
- Icelandic: vekja
- Faroese: vekja
- Norwegian Nynorsk: vekkja, vekja
- Westrobothnian: veetj
- Old Swedish: vækia, vækkia
- Swedish: väcka
- Old Danish: wække
- Danish: vække
- Norwegian Bokmål: vekke
- Danish: vække
References
- “vekja”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press