vegur
Faroese
Etymology
From Old Norse vegr, Proto-Germanic *wegaz, from Proto-Indo-European *weǵʰ-. Cognate with Latin via.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈveːvʊɹ/
- Rhymes: -eːvʊɹ
- Homophones: veður, vevur
Noun
vegur m (genitive singular vegar, plural vegir)
- way, road
- distance
- movement towards a goal, direction
- possibility
Declension
m13 | Singular | Plural | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | vegur | vegurin | vegir | vegirnir |
Accusative | veg | vegin | vegir | vegirnar |
Dative | veg(i) | veg(i)num | vegum | vegunum |
Genitive | vegar | vegarins | vega | veganna |
Synonyms
- gøta
- longd, strekki
- leið
- møguleiki
Derived terms
- gonguvegur
- neytavegur
- farvegur
- bygdarvegur
- høvuðsvegur
- landsvegur
- motorvegur
- ringvegur
- krossvegur
- sambindingarvegur
- fjórðungsvegur
- snarvegur
- loynivegur
- skákvegur
- útvegur
- beinanvegin
- sjóvegis
- stórvegis
- tvørvegis
- vegabrúgv
- vegamerking
- vegamót
- veganet
- vegarbeiði
- vegleiðing
- vegmaður
- vegskattur
See also
- breyt
- brúgv
- á
Icelandic
Etymology
From Old Norse vegr, Proto-Germanic *wegaz, from Proto-Indo-European *weǵʰ-. Cognate with Latin via.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈvɛːɣʏr/
- Rhymes: -ɛːɣʏr
Noun
vegur m (genitive singular vegar, nominative plural vegir)
- way
- road
Declension
declension of vegur
m-s3 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | vegur | vegurinn | vegir | vegirnir |
accusative | veg | veginn | vegi | vegina |
dative | vegi | veginum | vegum | vegunum |
genitive | vegar | vegarins | vega | veganna |
Note: The genitive singular vegs is used in fixed expressions such as til vegs og virðingar. The otherwise obsolete accusative plural vegu is also used with the preposition á, meaning “in [a specified] way”, e.g. á ýmsa vegu (“in various ways”), and in expressions about travelling widely, such as um víða vegu (“far and wide”).
Derived terms
- allir vegir liggja til Rómar