vauhkoilu
Finnish
Etymology
vauhkoilla + -u
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɑu̯hkoi̯lu/, [ˈʋɑu̯xko̞i̯lu]
- Rhymes: -ɑuhkoilu
- Syllabification: vauh‧koi‧lu
Noun
vauhkoilu
- acting raving or wild
Declension
Inflection of vauhkoilu (Kotus type 2/palvelu, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | vauhkoilu | vauhkoilut | |
genitive | vauhkoilun | vauhkoilujen vauhkoiluiden vauhkoiluitten | |
partitive | vauhkoilua | vauhkoiluja vauhkoiluita | |
illative | vauhkoiluun | vauhkoiluihin | |
singular | plural | ||
nominative | vauhkoilu | vauhkoilut | |
accusative | nom. | vauhkoilu | vauhkoilut |
gen. | vauhkoilun | ||
genitive | vauhkoilun | vauhkoilujen vauhkoiluiden vauhkoiluitten | |
partitive | vauhkoilua | vauhkoiluja vauhkoiluita | |
inessive | vauhkoilussa | vauhkoiluissa | |
elative | vauhkoilusta | vauhkoiluista | |
illative | vauhkoiluun | vauhkoiluihin | |
adessive | vauhkoilulla | vauhkoiluilla | |
ablative | vauhkoilulta | vauhkoiluilta | |
allative | vauhkoilulle | vauhkoiluille | |
essive | vauhkoiluna | vauhkoiluina | |
translative | vauhkoiluksi | vauhkoiluiksi | |
instructive | — | vauhkoiluin | |
abessive | vauhkoilutta | vauhkoiluitta | |
comitative | — | vauhkoiluineen |
Possessive forms of vauhkoilu (type palvelu) | ||
---|---|---|
possessor | singular | plural |
1st person | vauhkoiluni | vauhkoilumme |
2nd person | vauhkoilusi | vauhkoilunne |
3rd person | vauhkoilunsa |