autoironiczny
Polish
Etymology
From autoironia + -iczny.
Pronunciation
- IPA(key): /aw.tɔ.i.rɔˈɲit͡ʂ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -it͡ʂnɨ
- Syllabification: au‧to‧i‧ro‧nicz‧ny
Adjective
autoironiczny (comparative bardziej autoironiczny, superlative najbardziej autoironiczny, adverb autoironicznie)
- (literary) self-deprecating
Declension
Declension of autoironiczny
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | autoironiczny | autoironiczne | autoironiczna | autoironiczni | autoironiczne | ||
genitive | autoironicznego | autoironicznej | autoironicznych | ||||
dative | autoironicznemu | autoironicznym | |||||
accusative | autoironicznego | autoironiczny | autoironiczne | autoironiczną | autoironicznych | autoironiczne | |
instrumental | autoironicznym | autoironicznymi | |||||
locative | autoironicznej | autoironicznych |
Related terms
noun
- autoironia
verb
- autoironizować
Further reading
- autoironiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autoironiczny in Polish dictionaries at PWN