autoiluzionat
Romanian
Etymology
Past participle of autoiluziona.
Noun
autoiluzionat n (plural autoiluzionaturi)
- self-delusion
Declension
Declension of autoiluzionat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autoiluzionat | autoiluzionatul | (niște) autoiluzionaturi | autoiluzionaturile |
genitive/dative | (unui) autoiluzionat | autoiluzionatului | (unor) autoiluzionaturi | autoiluzionaturilor |
vocative | autoiluzionatule | autoiluzionaturilor |
Verb
autoiluzionat (past participle of autoiluziona)
- past participle of autoiluziona
References
- autoiluzionat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN