varga
See also: Varga and vargă
Estonian
Noun
varga
- genitive singular of varas
Galician
Etymology
From Proto-Celtic *wregis (“wall, enclosure”), from Proto-Indo-European *h₁wreǵ- (“close”). Akin to Middle Irish fraig (“interior wall”), Welsh achwre (“wattled fence, palisade”), Sanskrit व्रज (vrajá, “wattle, fence”).[1][2]
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbaɾɣa̝/
Noun
varga f (plural vargas)
- slab.
- fish trap; special kind of fishing net used in rivers.
Related terms
- vargo (“stake; slab”)
- varganzo (“wattled fence”)
References
- “varga” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “varga” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “varga” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- cf. Joan Coromines; José A. Pascual (1983–1991), “varga”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
- Zair, Nicholas (2012) The reflexes of the Proto-Indo-European laryngeals in Celtic, Leiden: Brill, →ISBN, page 27
Hungarian
Etymology
Derived from varr (“to sew”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒrɡɒ]
- Hyphenation: var‧ga
- Rhymes: -ɡɒ
Noun
varga (plural vargák)
- (dated) shoemaker, cobbler
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | varga | vargák |
accusative | vargát | vargákat |
dative | vargának | vargáknak |
instrumental | vargával | vargákkal |
causal-final | vargáért | vargákért |
translative | vargává | vargákká |
terminative | vargáig | vargákig |
essive-formal | vargaként | vargákként |
essive-modal | — | — |
inessive | vargában | vargákban |
superessive | vargán | vargákon |
adessive | vargánál | vargáknál |
illative | vargába | vargákba |
sublative | vargára | vargákra |
allative | vargához | vargákhoz |
elative | vargából | vargákból |
delative | vargáról | vargákról |
ablative | vargától | vargáktól |
non-attributive possessive - singular | vargáé | vargáké |
non-attributive possessive - plural | vargáéi | vargákéi |
Possessive forms of varga | ||
---|---|---|
possessor | single possession | multiple possessions |
1st person sing. | vargám | vargáim |
2nd person sing. | vargád | vargáid |
3rd person sing. | vargája | vargái |
1st person plural | vargánk | vargáink |
2nd person plural | vargátok | vargáitok |
3rd person plural | vargájuk | vargáik |
Synonyms
- cipész
Further reading
- varga in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
Icelandic
Noun
varga
- indefinite accusative plural of vargur
- indefinite genitive plural of vargur
Old Norse
Noun
varga
- accusative/genitive plural of vargr
Serbo-Croatian
Etymology
From Hungarian varga.
Pronunciation
- IPA(key): /ʋâːrɡa/
- Hyphenation: var‧ga
Noun
vȃrga m (Cyrillic spelling ва̑рга)
- (regional) shoemaker, cobbler
Synonyms
- òbućār
References
- “varga” in Hrvatski jezični portal
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /ˈbaɾɡa/ [ˈbaɾ.ɣ̞a]
Audio (file) - Rhymes: -aɾɡa
- Syllabification: var‧ga
Noun
varga f (plural vargas)
- steepest part of a slope
Further reading
- “varga”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014