vantar-se
Catalan
Verb
vantar-se (first-person singular present vanto, past participle vantat)
- (reflexive) to brag, to boast
- Synonym: vanar-se
Conjugation
Conjugation of vantar (first conjugation)
infinitive | vantar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
present participle | vantant | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | vantat | vantada | |||||
plural | vantats | vantades | |||||
person | singular | plural | |||||
first | second | third | first | second | third | ||
indicative | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | vanto | vantes | vanta | vantem | vanteu | vanten | |
imperfect | vantava | vantaves | vantava | vantàvem | vantàveu | vantaven | |
future | vantaré | vantaràs | vantarà | vantarem | vantareu | vantaran | |
preterite | vantí | vantares | vantà | vantàrem | vantàreu | vantaren | |
conditional | vantaria | vantaries | vantaria | vantaríem | vantaríeu | vantarien | |
subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè | nosaltres nós | vosaltres vós | ells/elles vostès | |
present | vanti | vantis | vanti | vantem | vanteu | vantin | |
imperfect | vantés | vantessis | vantés | vantéssim | vantéssiu | vantessin | |
imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós | vostès | |
— | vanta | vanti | vantem | vanteu | vantin |
Further reading
- “vantar-se” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “vantar-se”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
- “vantar-se” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “vantar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.