vangloriar
Portuguese
Etymology
From vanglória + -ar.
Verb
vangloriar (first-person singular present indicative vanglorio, past participle vangloriado)
- (transitive, reflexive) to vainglory, to boast, to brag
Conjugation
Conjugation of the Portuguese -ar verb vangloriar
Notes:[edit]
| ||||||
Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
First-person (eu) | Second-person (tu) | Third-person (ele / ela / você) | First-person (nós) | Second-person (vós) | Third-person (eles / elas / vocês) | |
Infinitive | ||||||
Impersonal | vangloriar | |||||
Personal | vangloriar | vangloriares | vangloriar | vangloriarmos | vangloriardes | vangloriarem |
Gerund | ||||||
vangloriando | ||||||
Past participle | ||||||
Masculine | vangloriado | vangloriados | ||||
Feminine | vangloriada | vangloriadas | ||||
Indicative | ||||||
Present | vanglorio | vanglorias | vangloria | vangloriamos | vangloriais | vangloriam |
Imperfect | vangloriava | vangloriavas | vangloriava | vangloriávamos | vangloriáveis | vangloriavam |
Preterite | vangloriei | vangloriaste | vangloriou | vangloriamos vangloriámos | vangloriastes | vangloriaram |
Pluperfect | vangloriara | vangloriaras | vangloriara | vangloriáramos | vangloriáreis | vangloriaram |
Future | vangloriarei | vangloriarás | vangloriará | vangloriaremos | vangloriareis | vangloriarão |
Conditional | ||||||
vangloriaria | vangloriarias | vangloriaria | vangloriaríamos | vangloriaríeis | vangloriariam | |
Subjunctive | ||||||
Present | vanglorie | vanglories | vanglorie | vangloriemos | vanglorieis | vangloriem |
Imperfect | vangloriasse | vangloriasses | vangloriasse | vangloriássemos | vangloriásseis | vangloriassem |
Future | vangloriar | vangloriares | vangloriar | vangloriarmos | vangloriardes | vangloriarem |
Imperative | ||||||
Affirmative | - | vangloria | vanglorie | vangloriemos | vangloriai | vangloriem |
Negative (não) | - | vanglories | vanglorie | vangloriemos | vanglorieis | vangloriem |