vaneggiare
Italian
Etymology
From vano (“vain”) + -eggiare; cognate with Piedmontese vanegé.
Pronunciation
- IPA(key): /va.nedˈd͡ʒa.re/
- Rhymes: -are
- Hyphenation: va‧neg‧già‧re
Verb
vaneggiàre (first-person singular present vanéggio, first-person singular past historic vaneggiài, past participle vaneggiàto, auxiliary avére)
- (intransitive) to rant, to rave [auxiliary avere]
- Synonyms: sragionare, delirare, farneticare, sproloquiare, vagellare, ragliare
- (intransitive, literary or rare) to fantasize [auxiliary avere]
- (transitive, poetic or literary) to say while ranting
Conjugation
Conjugation of vaneggiàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | vaneggiàre | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | vaneggiàndo | |||
present participle | vaneggiànte | past participle | vaneggiàto | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | vanéggio | vanéggi | vanéggia | vaneggiàmo | vaneggiàte | vanéggiano |
imperfect | vaneggiàvo | vaneggiàvi | vaneggiàva | vaneggiavàmo | vaneggiavàte | vaneggiàvano |
past historic | vaneggiài | vaneggiàsti | vaneggiò | vaneggiàmmo | vaneggiàste | vaneggiàrono |
future | vaneggerò | vaneggerài | vaneggerà | vaneggerémo | vaneggeréte | vaneggerànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | vaneggerèi | vaneggerésti | vaneggerèbbe, vaneggerébbe | vaneggerémmo | vaneggeréste | vaneggerèbbero, vaneggerébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | vanéggi | vanéggi | vanéggi | vaneggiàmo | vaneggiàte | vanéggino |
imperfect | vaneggiàssi | vaneggiàssi | vaneggiàsse | vaneggiàssimo | vaneggiàste | vaneggiàssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
vanéggia | vanéggi | vaneggiàmo | vaneggiàte | vanéggino | ||
negative imperative | nonvaneggiàre | non vanéggi | non vaneggiàmo | non vaneggiàte | non vanéggino |
Derived terms
- vaneggiamento
- vaneggiatore
Further reading
- vaneggiare in Treccani.it – Vocabolario Treccani on line, Istituto dell'Enciclopedia Italiana
Anagrams
- nereggiava, vaneggerai