vakablakai
Hungarian
Etymology
vakablak + -ai (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒkɒblɒkɒʲi]
- Hyphenation: vak‧ab‧la‧kai
Noun
vakablakai
- third-person singular (multiple possessions) possessive of vakablak
Declension
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | vakablakai | — |
accusative | vakablakait | — |
dative | vakablakainak | — |
instrumental | vakablakaival | — |
causal-final | vakablakaiért | — |
translative | vakablakaivá | — |
terminative | vakablakaiig | — |
essive-formal | vakablakaiként | — |
essive-modal | vakablakaiul | — |
inessive | vakablakaiban | — |
superessive | vakablakain | — |
adessive | vakablakainál | — |
illative | vakablakaiba | — |
sublative | vakablakaira | — |
allative | vakablakaihoz | — |
elative | vakablakaiból | — |
delative | vakablakairól | — |
ablative | vakablakaitól | — |