vaientua
Finnish
Etymology
vaientaa + -ua
Pronunciation
- IPA(key): /ˈʋɑi̯entuɑˣ/, [ˈʋɑi̯e̞nt̪uɑ(ʔ)]
- Hyphenation: vai‧en‧tu‧a
Verb
vaientua
- (intransitive) to fall silent
Conjugation
Inflection of vaientua (Kotus type 52/sanoa, nt-nn gradation) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
indicative mood | ||||||
present tense | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | vaiennun | en vaiennu | 1st sing. | olen vaientunut | en ole vaientunut | |
2nd sing. | vaiennut | et vaiennu | 2nd sing. | olet vaientunut | et ole vaientunut | |
3rd sing. | vaientuu | ei vaiennu | 3rd sing. | on vaientunut | ei ole vaientunut | |
1st plur. | vaiennumme | emme vaiennu | 1st plur. | olemme vaientuneet | emme ole vaientuneet | |
2nd plur. | vaiennutte | ette vaiennu | 2nd plur. | olette vaientuneet | ette ole vaientuneet | |
3rd plur. | vaientuvat | eivät vaiennu | 3rd plur. | ovat vaientuneet | eivät ole vaientuneet | |
passive | vaiennutaan | ei vaiennuta | passive | on vaiennuttu | ei ole vaiennuttu | |
past tense | pluperfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | vaiennuin | en vaientunut | 1st sing. | olin vaientunut | en ollut vaientunut | |
2nd sing. | vaiennuit | et vaientunut | 2nd sing. | olit vaientunut | et ollut vaientunut | |
3rd sing. | vaientui | ei vaientunut | 3rd sing. | oli vaientunut | ei ollut vaientunut | |
1st plur. | vaiennuimme | emme vaientuneet | 1st plur. | olimme vaientuneet | emme olleet vaientuneet | |
2nd plur. | vaiennuitte | ette vaientuneet | 2nd plur. | olitte vaientuneet | ette olleet vaientuneet | |
3rd plur. | vaientuivat | eivät vaientuneet | 3rd plur. | olivat vaientuneet | eivät olleet vaientuneet | |
passive | vaiennuttiin | ei vaiennuttu | passive | oli vaiennuttu | ei ollut vaiennuttu | |
conditional mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | vaientuisin | en vaientuisi | 1st sing. | olisin vaientunut | en olisi vaientunut | |
2nd sing. | vaientuisit | et vaientuisi | 2nd sing. | olisit vaientunut | et olisi vaientunut | |
3rd sing. | vaientuisi | ei vaientuisi | 3rd sing. | olisi vaientunut | ei olisi vaientunut | |
1st plur. | vaientuisimme | emme vaientuisi | 1st plur. | olisimme vaientuneet | emme olisi vaientuneet | |
2nd plur. | vaientuisitte | ette vaientuisi | 2nd plur. | olisitte vaientuneet | ette olisi vaientuneet | |
3rd plur. | vaientuisivat | eivät vaientuisi | 3rd plur. | olisivat vaientuneet | eivät olisi vaientuneet | |
passive | vaiennuttaisiin | ei vaiennuttaisi | passive | olisi vaiennuttu | ei olisi vaiennuttu | |
imperative mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | — | — | 1st sing. | — | — | |
2nd sing. | vaiennu | älä vaiennu | 2nd sing. | ole vaientunut | älä ole vaientunut | |
3rd sing. | vaientukoon | älköön vaientuko | 3rd sing. | olkoon vaientunut | älköön olko vaientunut | |
1st plur. | vaientukaamme | älkäämme vaientuko | 1st plur. | olkaamme vaientuneet | älkäämme olko vaientuneet | |
2nd plur. | vaientukaa | älkää vaientuko | 2nd plur. | olkaa vaientuneet | älkää olko vaientuneet | |
3rd plur. | vaientukoot | älkööt vaientuko | 3rd plur. | olkoot vaientuneet | älkööt olko vaientuneet | |
passive | vaiennuttakoon | älköön vaiennuttako | passive | olkoon vaiennuttu | älköön olko vaiennuttu | |
potential mood | ||||||
present | perfect | |||||
person | positive | negative | person | positive | negative | |
1st sing. | vaientunen | en vaientune | 1st sing. | lienen vaientunut | en liene vaientunut | |
2nd sing. | vaientunet | et vaientune | 2nd sing. | lienet vaientunut | et liene vaientunut | |
3rd sing. | vaientunee | ei vaientune | 3rd sing. | lienee vaientunut | ei liene vaientunut | |
1st plur. | vaientunemme | emme vaientune | 1st plur. | lienemme vaientuneet | emme liene vaientuneet | |
2nd plur. | vaientunette | ette vaientune | 2nd plur. | lienette vaientuneet | ette liene vaientuneet | |
3rd plur. | vaientunevat | eivät vaientune | 3rd plur. | lienevät vaientuneet | eivät liene vaientuneet | |
passive | vaiennuttaneen | ei vaiennuttane | passive | lienee vaiennuttu | ei liene vaiennuttu | |
Nominal forms | ||||||
infinitives | participles | |||||
active | passive | active | passive | |||
1st | vaientua | present | vaientuva | vaiennuttava | ||
long 1st2 | vaientuakseen | past | vaientunut | vaiennuttu | ||
2nd | inessive1 | vaientuessa | vaiennuttaessa | agent1, 3 | vaientuma | |
instructive | vaientuen | — | negative | vaientumaton | ||
3rd | inessive | vaientumassa | — | 1) Usually with a possessive suffix. 2) Used only with a possessive suffix; this is the form for the third-person singular and third-person plural. | ||
elative | vaientumasta | — | ||||
illative | vaientumaan | — | ||||
adessive | vaientumalla | — | ||||
abessive | vaientumatta | — | ||||
instructive | vaientuman | vaiennuttaman | ||||
4th | nominative | vaientuminen | ||||
partitive | vaientumista | |||||
5th2 | vaientumaisillaan |