autoeditar
Spanish
Etymology
From auto- + editar.
Pronunciation
- IPA(key): /autoediˈtaɾ/ [au̯.t̪o.e.ð̞iˈt̪aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: au‧to‧e‧di‧tar
Verb
autoeditar (first-person singular present autoedito, first-person singular preterite autoedité, past participle autoeditado)
- to self-edit
Conjugation
Conjugation of autoeditar (See Appendix:Spanish verbs)
infinitive | autoeditar | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
gerund | autoeditando | ||||||
past participle | masculine | feminine | |||||
singular | autoeditado | autoeditada | |||||
plural | autoeditados | autoeditadas | |||||
singular | plural | ||||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | autoedito | autoeditastú autoeditásvos | autoedita | autoeditamos | autoeditáis | autoeditan | |
imperfect | autoeditaba | autoeditabas | autoeditaba | autoeditábamos | autoeditabais | autoeditaban | |
preterite | autoedité | autoeditaste | autoeditó | autoeditamos | autoeditasteis | autoeditaron | |
future | autoeditaré | autoeditarás | autoeditará | autoeditaremos | autoeditaréis | autoeditarán | |
conditional | autoeditaría | autoeditarías | autoeditaría | autoeditaríamos | autoeditaríais | autoeditarían | |
subjunctive | yo | tú vos | él/ella/ello usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ellos/ellas ustedes | |
present | autoedite | autoeditestú autoeditésvos2 | autoedite | autoeditemos | autoeditéis | autoediten | |
imperfect (ra) | autoeditara | autoeditaras | autoeditara | autoeditáramos | autoeditarais | autoeditaran | |
imperfect (se) | autoeditase | autoeditases | autoeditase | autoeditásemos | autoeditaseis | autoeditasen | |
future1 | autoeditare | autoeditares | autoeditare | autoeditáremos | autoeditareis | autoeditaren | |
imperative | — | tú vos | usted | nosotros nosotras | vosotros vosotras | ustedes | |
affirmative | autoeditatú autoeditávos | autoedite | autoeditemos | autoeditad | autoediten | ||
negative | no autoedites | no autoedite | no autoeditemos | no autoeditéis | no autoediten |
1Mostly obsolete, now mainly used in legal language.
2Argentine and Uruguayan voseo prefers the tú form for the present subjunctive.
Selected combined forms of autoeditar
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
with infinitive autoeditar | |||||||
dative | autoeditarme | autoeditarte | autoeditarle, autoeditarse | autoeditarnos | autoeditaros | autoeditarles, autoeditarse | |
accusative | autoeditarme | autoeditarte | autoeditarlo, autoeditarla, autoeditarse | autoeditarnos | autoeditaros | autoeditarlos, autoeditarlas, autoeditarse | |
with gerund autoeditando | |||||||
dative | autoeditándome | autoeditándote | autoeditándole, autoeditándose | autoeditándonos | autoeditándoos | autoeditándoles, autoeditándose | |
accusative | autoeditándome | autoeditándote | autoeditándolo, autoeditándola, autoeditándose | autoeditándonos | autoeditándoos | autoeditándolos, autoeditándolas, autoeditándose | |
with informal second-person singular tú imperative autoedita | |||||||
dative | autoedítame | autoedítate | autoedítale | autoedítanos | not used | autoedítales | |
accusative | autoedítame | autoedítate | autoedítalo, autoedítala | autoedítanos | not used | autoedítalos, autoedítalas | |
with informal second-person singular vos imperative autoeditá | |||||||
dative | autoeditame | autoeditate | autoeditale | autoeditanos | not used | autoeditales | |
accusative | autoeditame | autoeditate | autoeditalo, autoeditala | autoeditanos | not used | autoeditalos, autoeditalas | |
with formal second-person singular imperative autoedite | |||||||
dative | autoedíteme | not used | autoedítele, autoedítese | autoedítenos | not used | autoedíteles | |
accusative | autoedíteme | not used | autoedítelo, autoedítela, autoedítese | autoedítenos | not used | autoedítelos, autoedítelas | |
with first-person plural imperative autoeditemos | |||||||
dative | not used | autoeditémoste | autoeditémosle | autoeditémonos | autoeditémoos | autoeditémosles | |
accusative | not used | autoeditémoste | autoeditémoslo, autoeditémosla | autoeditémonos | autoeditémoos | autoeditémoslos, autoeditémoslas | |
with informal second-person plural imperative autoeditad | |||||||
dative | autoeditadme | not used | autoeditadle | autoeditadnos | autoeditaos | autoeditadles | |
accusative | autoeditadme | not used | autoeditadlo, autoeditadla | autoeditadnos | autoeditaos | autoeditadlos, autoeditadlas | |
with formal second-person plural imperative autoediten | |||||||
dative | autoedítenme | not used | autoedítenle | autoedítennos | not used | autoedítenles, autoedítense | |
accusative | autoedítenme | not used | autoedítenlo, autoedítenla | autoedítennos | not used | autoedítenlos, autoedítenlas, autoedítense |
Related terms
- autoedición
Further reading
- “autoeditar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014