vacilatoriu
Romanian
Etymology
Borrowed from French vacillatoire or Latin vacillator.
Adjective
vacilatoriu m or n (feminine singular vacilatorie, plural vacilatorii)
- vacillating
Declension
Declension of vacilatoriu
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative | indefinite | vacilatoriu | vacilatorie | vacilatorii | vacilatorii | ||
definite | vacilatoriul | vacilatoria | vacilatoriii | vacilatoriile | |||
genitive/ dative | indefinite | vacilatoriu | vacilatorii | vacilatorii | vacilatorii | ||
definite | vacilatoriului | vacilatoriei | vacilatoriilor | vacilatoriilor |
References
- vacilatoriu in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. ISBN 978-606-8162-26-3