uświęcanie
Polish
Etymology
From uświęcać + -anie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.ɕfjɛnˈt͡sa.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: u‧świę‧ca‧nie
Noun
uświęcanie n
- verbal noun of uświęcać
Declension
Declension of uświęcanie
singular | |
---|---|
nominative | uświęcanie |
genitive | uświęcania |
dative | uświęcaniu |
accusative | uświęcanie |
instrumental | uświęcaniem |
locative | uświęcaniu |
vocative | uświęcanie |
Further reading
- uświęcanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uświęcanie in Polish dictionaries at PWN