ułaskawienie
Polish
Etymology
From ułaskawić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.was.kaˈvjɛ.ɲɛ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛɲɛ
- Syllabification: u‧łas‧ka‧wie‧nie
Noun
ułaskawienie n
- verbal noun of ułaskawić
- (law) pardon (releasing order)
Declension
Declension of ułaskawienie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ułaskawienie | ułaskawienia |
| genitive | ułaskawienia | ułaskawień |
| dative | ułaskawieniu | ułaskawieniom |
| accusative | ułaskawienie | ułaskawienia |
| instrumental | ułaskawieniem | ułaskawieniami |
| locative | ułaskawieniu | ułaskawieniach |
| vocative | ułaskawienie | ułaskawienia |
Related terms
verbs
- ułaskawiać impf
- ułaskawić pf
Further reading
- ułaskawienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ułaskawienie in Polish dictionaries at PWN