uznać
Polish
Etymology
From u- + znać.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.znat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uznat͡ɕ
- Syllabification: u‧znać
Verb
uznać pf (imperfective uznawać)
- (transitive) to acknowledge, to recognise, to deem [+ za (accusative) = as (something)]
Conjugation
Conjugation of uznać pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | uznać | |||||
future tense | 1st | uznam | uznamy | |||
2nd | uznasz | uznacie | ||||
3rd | uzna | uznają | ||||
impersonal | uzna się | |||||
past tense | 1st | uznałem | uznałam | uznaliśmy | uznałyśmy | |
2nd | uznałeś | uznałaś | uznaliście | uznałyście | ||
3rd | uznał | uznała | uznało | uznali | uznały | |
impersonal | uznano | |||||
conditional | 1st | uznałbym | uznałabym | uznalibyśmy | uznałybyśmy | |
2nd | uznałbyś | uznałabyś | uznalibyście | uznałybyście | ||
3rd | uznałby | uznałaby | uznałoby | uznaliby | uznałyby | |
impersonal | uznano by | |||||
imperative | 1st | niech uznam | uznajmy | |||
2nd | uznaj | uznajcie | ||||
3rd | niech uzna | niech uznają | ||||
passive adjectival participle | uznany | uznana | uznane | uznani | uznane | |
anterior adverbial participle | uznawszy | |||||
verbal noun | uznanie |
Further reading
- uznać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uznać in Polish dictionaries at PWN