uziemić
Polish
Etymology
From u- + ziemia + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈʑɛ.mit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛmit͡ɕ
- Syllabification: u‧zie‧mić
Verb
uziemić pf (imperfective uziemiać)
- (transitive) to ground, earth up (connect to a ground)
- (transitive, colloquial) to encumber
- (transitive, colloquial) to kill
Conjugation
Conjugation of uziemić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | uziemić | |||||
| future tense | 1st | uziemię | uziemimy | |||
| 2nd | uziemisz | uziemicie | ||||
| 3rd | uziemi | uziemią | ||||
| impersonal | uziemi się | |||||
| past tense | 1st | uziemiłem | uziemiłam | uziemiliśmy | uziemiłyśmy | |
| 2nd | uziemiłeś | uziemiłaś | uziemiliście | uziemiłyście | ||
| 3rd | uziemił | uziemiła | uziemiło | uziemili | uziemiły | |
| impersonal | uziemiono | |||||
| conditional | 1st | uziemiłbym | uziemiłabym | uziemilibyśmy | uziemiłybyśmy | |
| 2nd | uziemiłbyś | uziemiłabyś | uziemilibyście | uziemiłybyście | ||
| 3rd | uziemiłby | uziemiłaby | uziemiłoby | uziemiliby | uziemiłyby | |
| impersonal | uziemiono by | |||||
| imperative | 1st | niech uziemię | uziemmy | |||
| 2nd | uziem | uziemcie | ||||
| 3rd | niech uziemi | niech uziemią | ||||
| passive adjectival participle | uziemiony | uziemiona | uziemione | uziemieni | uziemione | |
| anterior adverbial participle | uziemiwszy | |||||
| verbal noun | uziemienie | |||||
Related terms
- uziemiacz
- uziemienie
Further reading
- uziemić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uziemić in Polish dictionaries at PWN