uzbrajać

Polish

From uzbroić +‎ -ać.

uzbrajać impf (perfective uzbroić)

(transitive, military) to arm (to supply with weapons)
Synonym: zbroić
Antonym: rozbrajać
(reflexive, military) to arm oneself, to tool up
Synonym: zbroić się
Antonym: rozbrajać się

Conjugation of uzbrajać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		uzbrajać
present tense	1^st	uzbrajam			uzbrajamy
	2^nd	uzbrajasz			uzbrajacie
	3^rd	uzbraja			uzbrajają
	impersonal	uzbraja się
past tense	1^st	uzbrajałem	uzbrajałam		uzbrajaliśmy	uzbrajałyśmy
	2^nd	uzbrajałeś	uzbrajałaś		uzbrajaliście	uzbrajałyście
	3^rd	uzbrajał	uzbrajała	uzbrajało	uzbrajali	uzbrajały
	impersonal	uzbrajano
future tense	1^st	będę uzbrajał, będę uzbrajać	będę uzbrajała, będę uzbrajać		będziemy uzbrajali, będziemy uzbrajać	będziemy uzbrajały, będziemy uzbrajać
	2^nd	będziesz uzbrajał, będziesz uzbrajać	będziesz uzbrajała, będziesz uzbrajać		będziecie uzbrajali, będziecie uzbrajać	będziecie uzbrajały, będziecie uzbrajać
	3^rd	będzie uzbrajał, będzie uzbrajać	będzie uzbrajała, będzie uzbrajać	będzie uzbrajało, będzie uzbrajać	będą uzbrajali, będą uzbrajać	będą uzbrajały, będą uzbrajać
	impersonal	będzie uzbrajać się
conditional	1^st	uzbrajałbym	uzbrajałabym		uzbrajalibyśmy	uzbrajałybyśmy
	2^nd	uzbrajałbyś	uzbrajałabyś		uzbrajalibyście	uzbrajałybyście
	3^rd	uzbrajałby	uzbrajałaby	uzbrajałoby	uzbrajaliby	uzbrajałyby
	impersonal	uzbrajano by
imperative	1^st	niech uzbrajam			uzbrajajmy
	2^nd	uzbrajaj			uzbrajajcie
	3^rd	niech uzbraja			niech uzbrajają
active adjectival participle		uzbrajający	uzbrajająca	uzbrajające	uzbrajający	uzbrajające
passive adjectival participle		uzbrajany	uzbrajana	uzbrajane	uzbrajani	uzbrajane
contemporary adverbial participle		uzbrajając
verbal noun		uzbrajanie