uydurma
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اویدرمه (uydurma).
Noun
uydurma (definite accusative uydurmayı, plural uydurmalar)
- verbal noun of uydurmak
Adjective
uydurma
- fabricated, forged, false, made up
- 1938 July 18, Anadolu Agency, “Şarkî Sibirya'da harp hali ilânı doğru değil!”, in Kurun, page 4:
- Tass Ajansı, Şarkî Sibiryada gûya harp hali ilân edildiğine ve Mareşal Blüherin de ora kumandanlığına tayin edildiğine dair cenubî Amerikada çıkan haberlerin kat'iyyen essasız ve uydurma olduğnu beyan etmektedir.
- (please add an English translation of this quote)
-
References
- Redhouse, James W. (1890), “اویدرمه”, in A Turkish and English Lexicon, Constantinople: A. H. Boyajian, page 273
- Avery, Robert et al., editors (2013) The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN