uydu

uydu

Turkish

Etymology

From uymak.

Pronunciation

• IPA^(key): [ujdu]
• Hyphenation: uy‧du

Noun

uydu (definite accusative uyduyu, plural uydular)

1. (astronomy) moon
2. (space science) satellite

Declension

Inflection
Nominative	uydu
Definite accusative	uyduyu
	Singular	Plural
Nominative	uydu	uydular
Definite accusative	uyduyu	uyduları
Dative	uyduya	uydulara
Locative	uyduda	uydularda
Ablative	uydudan	uydulardan
Genitive	uydunun	uyduların
Possessive forms Singular Plural 1st singular uydum uydularım 2nd singular uydun uyduların 3rd singular uydusu uyduları 1st plural uydumuz uydularımız 2nd plural uydunuz uydularınız 3rd plural uyduları uyduları
Predicative forms Singular Plural 1st singular uyduyum uydularım 2nd singular uydusun uydularsın 3rd singular uydu uydudur uydular uydulardır 1st plural uyduyuz uydularız 2nd plural uydusunuz uydularsınız 3rd plural uydular uydulardır

Verb

uydu

1. first-person negative past definite of uymamak
2. first-person past definite of uymak

Antonyms

• uymadı