uwić
Polish
Etymology
Inherited from Old Polish uwić, from Proto-Slavic *uviti. By surface analysis, u- + wić.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈu.vit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -uvit͡ɕ
- Syllabification: u‧wić
Verb
uwić pf
- (transitive) to make by plaiting
- uwić wieniec ― to make a wreath
- uwić gniazdo ― to make a nest
Conjugation
Conjugation of uwić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | uwić | |||||
future tense | 1st | uwiję | uwijemy | |||
2nd | uwijesz | uwijecie | ||||
3rd | uwije | uwiją | ||||
impersonal | uwije się | |||||
past tense | 1st | uwiłem | uwiłam | uwiliśmy | uwiłyśmy | |
2nd | uwiłeś | uwiłaś | uwiliście | uwiłyście | ||
3rd | uwił | uwiła | uwiło | uwili | uwiły | |
impersonal | uwito | |||||
conditional | 1st | uwiłbym | uwiłabym | uwilibyśmy | uwiłybyśmy | |
2nd | uwiłbyś | uwiłabyś | uwilibyście | uwiłybyście | ||
3rd | uwiłby | uwiłaby | uwiłoby | uwiliby | uwiłyby | |
impersonal | uwito by | |||||
imperative | 1st | niech uwiję | uwijmy | |||
2nd | uwij | uwijcie | ||||
3rd | niech uwije | niech uwiją | ||||
passive adjectival participle | uwity | uwita | uwite | uwici | uwite | |
anterior adverbial participle | uwiwszy | |||||
verbal noun | uwicie |
Further reading
- uwić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uwić in Polish dictionaries at PWN