uwierzytelnić
Polish
Etymology
From u- + wierzytelny + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.vjɛ.ʐɨˈtɛl.ɲit͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛlɲit͡ɕ
- Syllabification: u‧wie‧rzy‧tel‧nić
Verb
uwierzytelnić pf (imperfective uwierzytelniać)
- (transitive, reflexive) to authenticate, to certify
Conjugation
Conjugation of uwierzytelnić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | uwierzytelnić | |||||
future tense | 1st | uwierzytelnię | uwierzytelnimy | |||
2nd | uwierzytelnisz | uwierzytelnicie | ||||
3rd | uwierzytelni | uwierzytelnią | ||||
impersonal | uwierzytelni się | |||||
past tense | 1st | uwierzytelniłem | uwierzytelniłam | uwierzytelniliśmy | uwierzytelniłyśmy | |
2nd | uwierzytelniłeś | uwierzytelniłaś | uwierzytelniliście | uwierzytelniłyście | ||
3rd | uwierzytelnił | uwierzytelniła | uwierzytelniło | uwierzytelnili | uwierzytelniły | |
impersonal | uwierzytelniono | |||||
conditional | 1st | uwierzytelniłbym | uwierzytelniłabym | uwierzytelnilibyśmy | uwierzytelniłybyśmy | |
2nd | uwierzytelniłbyś | uwierzytelniłabyś | uwierzytelnilibyście | uwierzytelniłybyście | ||
3rd | uwierzytelniłby | uwierzytelniłaby | uwierzytelniłoby | uwierzytelniliby | uwierzytelniłyby | |
impersonal | uwierzytelniono by | |||||
imperative | 1st | niech uwierzytelnię | uwierzytelnijmy | |||
2nd | uwierzytelnij | uwierzytelnijcie | ||||
3rd | niech uwierzytelni | niech uwierzytelnią | ||||
passive adjectival participle | uwierzytelniony | uwierzytelniona | uwierzytelnione | uwierzytelnieni | uwierzytelnione | |
anterior adverbial participle | uwierzytelniwszy | |||||
verbal noun | uwierzytelnienie |
Derived terms
noun
- uwierzytelnienie
Related terms
adjectives
- wiarogodny
- wierny
noun
- wiara
verbs
- uwierzyć
- wierzyć
Further reading
- uwierzytelnić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uwierzytelnić in Polish dictionaries at PWN