utuczyć
Polish
Etymology
From u- + tuczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈtu.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ut͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: u‧tu‧czyć
Verb
utuczyć pf (imperfective tuczyć)
- (transitive) to fatten (feed a stock animal for slaughter)
- (transitive, colloquial) to overfeed
- (intransitive, of food) to cause weight gain
- (reflexive, colloquial) to overeat
Conjugation
Conjugation of utuczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | utuczyć | |||||
future tense | 1st | utuczę | utuczymy | |||
2nd | utuczysz | utuczycie | ||||
3rd | utuczy | utuczą | ||||
impersonal | utuczy się | |||||
past tense | 1st | utuczyłem | utuczyłam | utuczyliśmy | utuczyłyśmy | |
2nd | utuczyłeś | utuczyłaś | utuczyliście | utuczyłyście | ||
3rd | utuczył | utuczyła | utuczyło | utuczyli | utuczyły | |
impersonal | utuczono | |||||
conditional | 1st | utuczyłbym | utuczyłabym | utuczylibyśmy | utuczyłybyśmy | |
2nd | utuczyłbyś | utuczyłabyś | utuczylibyście | utuczyłybyście | ||
3rd | utuczyłby | utuczyłaby | utuczyłoby | utuczyliby | utuczyłyby | |
impersonal | utuczono by | |||||
imperative | 1st | niech utuczę | utuczmy | |||
2nd | utucz | utuczcie | ||||
3rd | niech utuczy | niech utuczą | ||||
passive adjectival participle | utuczony | utuczona | utuczone | utuczeni | utuczone | |
anterior adverbial participle | utuczywszy | |||||
verbal noun | utuczenie |
Related terms
adjective
- tuczny
nouns
- tucznik
- tuk
Further reading
- utuczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- utuczyć in Polish dictionaries at PWN