usucapiens
Latin
Etymology
Present participle of ūsūcapiō
Participle
ūsūcapiēns m, f, n (genitive ūsūcapientis); third declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}
.
Inflection
Third declension.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | ūsūcapiēns | ūsūcapiēns | ūsūcapientēs | ūsūcapientia | |
Genitive | ūsūcapientis | ūsūcapientis | ūsūcapientium | ūsūcapientium | |
Dative | ūsūcapientī | ūsūcapientī | ūsūcapientibus | ūsūcapientibus | |
Accusative | ūsūcapientem | ūsūcapiēns | ūsūcapientēs, ūsūcapientīs | ūsūcapientia | |
Ablative | ūsūcapiente, ūsūcapientī1 | ūsūcapiente, ūsūcapientī1 | ūsūcapientibus | ūsūcapientibus | |
Vocative | ūsūcapiēns | ūsūcapiēns | ūsūcapientēs | ūsūcapientia |
1When used purely as an adjective.