autocurrus
Latin
Etymology
From auto- + currus.
Noun
autocurrus m (genitive autocurrī); second declension
- (New Latin) car
Declension
Second declension.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | autocurrus | autocurrī |
Genitive | autocurrī | autocurrōrum |
Dative | autocurrō | autocurrīs |
Accusative | autocurrum | autocurrōs |
Ablative | autocurrō | autocurrīs |
Vocative | autocurre | autocurrī |
Synonyms
- autocinētum, autovehiculum, autoraeda