ustawać

ustawać

Polish

Etymology

From u- +‎ stawać.

Pronunciation

• IPA^(key): /uˈsta.vat͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -avat͡ɕ
• Syllabification: u‧sta‧wać

Verb

ustawać impf (perfective ustać)

1. (intransitive, literary) to cease

Conjugation

Conjugation of ustawać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		ustawać
present tense	1st	ustaję			ustajemy
	2nd	ustajesz			ustajecie
	3rd	ustaje			ustają
	impersonal	ustaje się
past tense	1st	ustawałem	ustawałam		ustawaliśmy	ustawałyśmy
	2nd	ustawałeś	ustawałaś		ustawaliście	ustawałyście
	3rd	ustawał	ustawała	ustawało	ustawali	ustawały
	impersonal	ustawano
future tense	1st	będę ustawał, będę ustawać	będę ustawała, będę ustawać		będziemy ustawali, będziemy ustawać	będziemy ustawały, będziemy ustawać
	2nd	będziesz ustawał, będziesz ustawać	będziesz ustawała, będziesz ustawać		będziecie ustawali, będziecie ustawać	będziecie ustawały, będziecie ustawać
	3rd	będzie ustawał, będzie ustawać	będzie ustawała, będzie ustawać	będzie ustawało, będzie ustawać	będą ustawali, będą ustawać	będą ustawały, będą ustawać
	impersonal	będzie ustawać się
conditional	1st	ustawałbym	ustawałabym		ustawalibyśmy	ustawałybyśmy
	2nd	ustawałbyś	ustawałabyś		ustawalibyście	ustawałybyście
	3rd	ustawałby	ustawałaby	ustawałoby	ustawaliby	ustawałyby
	impersonal	ustawano by
imperative	1st	niech ustaję			ustawajmy
	2nd	ustawaj			ustawajcie
	3rd	niech ustaje			niech ustają
active adjectival participle		ustający	ustająca	ustające	ustający	ustające
contemporary adverbial participle		ustając
verbal noun		ustawanie

Related terms

adjective

• bezustanny

 

adverb

• bezustannie

 

noun

• bezustanność

 

Further reading

• ustawać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ustawać in Polish dictionaries at PWN