ustający
Polish
Etymology
From ustawać + -ący.
Pronunciation
- IPA(key): /u.staˈjɔn.t͡sɨ/
Part of Speech
ustający
- active adjectival participle of ustawać
Declension
declension of ustający
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | ustający | ustające | ustająca | ustający | ustające | ||
genitive | ustającego | ustającej | ustających | ||||
dative | ustającemu | ustającym | |||||
accusative | ustającego | ustający | ustające | ustającą | ustających | ustające | |
instrumental | ustającym | ustającymi | |||||
locative | ustającej | ustających |
Further reading
- ustający in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- ustający in Polish dictionaries at PWN