usprawiedliwienie
Polish
Etymology
From usprawiedliwić + -enie.
Pronunciation
- IPA(key): /u.spra.vʲɛd.lʲiˈvʲɛ.ɲɛ/
Audio (file)
Noun
usprawiedliwienie n
- verbal noun of usprawiedliwić
- justification
Declension
declension of usprawiedliwienie
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
genitive | usprawiedliwienia | usprawiedliwień |
dative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniom |
accusative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
instrumental | usprawiedliwieniem | usprawiedliwieniami |
locative | usprawiedliwieniu | usprawiedliwieniach |
vocative | usprawiedliwienie | usprawiedliwienia |
Further reading
- usprawiedliwienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- usprawiedliwienie in Polish dictionaries at PWN