uspokoić
Polish
Etymology
From u- + spokój + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.spɔˈkɔ.it͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔit͡ɕ
- Syllabification: u‧spo‧ko‧ić
Verb
uspokoić pf (imperfective uspokajać)
- (transitive) to calm, to soothe, to quiet (to make calm)
- (reflexive) to calm down (to become less excited)
- (reflexive, of stormy weather) to clear up (to dissipate, to become calm)
- Synonym: wypogodzić się
Conjugation
Conjugation of uspokoić pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | uspokoić | |||||
future tense | 1st | uspokoję | uspokoimy | |||
2nd | uspokoisz | uspokoicie | ||||
3rd | uspokoi | uspokoją | ||||
impersonal | uspokoi się | |||||
past tense | 1st | uspokoiłem | uspokoiłam | uspokoiliśmy | uspokoiłyśmy | |
2nd | uspokoiłeś | uspokoiłaś | uspokoiliście | uspokoiłyście | ||
3rd | uspokoił | uspokoiła | uspokoiło | uspokoili | uspokoiły | |
impersonal | uspokojono | |||||
conditional | 1st | uspokoiłbym | uspokoiłabym | uspokoilibyśmy | uspokoiłybyśmy | |
2nd | uspokoiłbyś | uspokoiłabyś | uspokoilibyście | uspokoiłybyście | ||
3rd | uspokoiłby | uspokoiłaby | uspokoiłoby | uspokoiliby | uspokoiłyby | |
impersonal | uspokojono by | |||||
imperative | 1st | niech uspokoję | uspokójmy | |||
2nd | uspokój | uspokójcie | ||||
3rd | niech uspokoi | niech uspokoją | ||||
passive adjectival participle | uspokojony | uspokojona | uspokojone | uspokojeni | uspokojone | |
anterior adverbial participle | uspokoiwszy | |||||
verbal noun | uspokojenie |
Related terms
adjectives
- antypokojowy
- pokojowy
- spokojniutki
- spokojny
adverbs
- pokojowo
- spoko
- spokojnie
- spokojniutko
nouns
- pokoiczek
- pokoik
- pokojowa
- pokojowiec
- pokojowość
- pokojówka
- pokój
- przedpokój
- spokój
- uspokajacz
verbs
- zaspokajać
- zaspokoić
Further reading
- uspokoić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uspokoić in Polish dictionaries at PWN