uskoczyć
Polish
Etymology
From u- + skoczyć.
Pronunciation
- IPA(key): /uˈskɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
- Syllabification: u‧sko‧czyć
Verb
uskoczyć pf (imperfective uskakiwać)
- (intransitive) to jump clear, to dodge by jumping
Conjugation
Conjugation of uskoczyć pf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
infinitive | uskoczyć | |||||
future tense | 1st | uskoczę | uskoczymy | |||
2nd | uskoczysz | uskoczycie | ||||
3rd | uskoczy | uskoczą | ||||
impersonal | uskoczy się | |||||
past tense | 1st | uskoczyłem | uskoczyłam | uskoczyliśmy | uskoczyłyśmy | |
2nd | uskoczyłeś | uskoczyłaś | uskoczyliście | uskoczyłyście | ||
3rd | uskoczył | uskoczyła | uskoczyło | uskoczyli | uskoczyły | |
impersonal | uskoczono | |||||
conditional | 1st | uskoczyłbym | uskoczyłabym | uskoczylibyśmy | uskoczyłybyśmy | |
2nd | uskoczyłbyś | uskoczyłabyś | uskoczylibyście | uskoczyłybyście | ||
3rd | uskoczyłby | uskoczyłaby | uskoczyłoby | uskoczyliby | uskoczyłyby | |
impersonal | uskoczono by | |||||
imperative | 1st | niech uskoczę | uskoczmy | |||
2nd | uskocz | uskoczcie | ||||
3rd | niech uskoczy | niech uskoczą | ||||
anterior adverbial participle | uskoczywszy | |||||
verbal noun | uskoczenie |
Further reading
- uskoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- uskoczyć in Polish dictionaries at PWN