urągać

Polish

From u- +‎ Proto-Slavic *rǫgati.

urągać impf (perfective naurągać)

(transitive) to insult, to revile, to abuse, to taunt, to outrage[+dative = whom],
Synonyms: see Thesaurus:obrażać

Conjugation of urągać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		urągać
present tense	1^st	urągam			urągamy
	2^nd	urągasz			urągacie
	3^rd	urąga			urągają
	impersonal	urąga się
past tense	1^st	urągałem	urągałam		urągaliśmy	urągałyśmy
	2^nd	urągałeś	urągałaś		urągaliście	urągałyście
	3^rd	urągał	urągała	urągało	urągali	urągały
	impersonal	urągano
future tense	1^st	będę urągał, będę urągać	będę urągała, będę urągać		będziemy urągali, będziemy urągać	będziemy urągały, będziemy urągać
	2^nd	będziesz urągał, będziesz urągać	będziesz urągała, będziesz urągać		będziecie urągali, będziecie urągać	będziecie urągały, będziecie urągać
	3^rd	będzie urągał, będzie urągać	będzie urągała, będzie urągać	będzie urągało, będzie urągać	będą urągali, będą urągać	będą urągały, będą urągać
	impersonal	będzie urągać się
conditional	1^st	urągałbym	urągałabym		urągalibyśmy	urągałybyśmy
	2^nd	urągałbyś	urągałabyś		urągalibyście	urągałybyście
	3^rd	urągałby	urągałaby	urągałoby	urągaliby	urągałyby
	impersonal	urągano by
imperative	1^st	niech urągam			urągajmy
	2^nd	urągaj			urągajcie
	3^rd	niech urąga			niech urągają
active adjectival participle		urągający	urągająca	urągające	urągający	urągające
contemporary adverbial participle		urągając
verbal noun		urąganie