urozmaicony
Polish
Etymology
From urozmaicić + -ony.
Pronunciation
- IPA(key): /u.rɔz.ma.iˈt͡sɔ.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔnɨ
- Syllabification: u‧roz‧ma‧i‧co‧ny
Adjective
urozmaicony (comparative bardziej urozmaicony, superlative najbardziej urozmaicony)
- varied, diverse
Declension
Declension of urozmaicony
case | singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine personal/animate | masculine inanimate | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||
nominative, vocative | urozmaicony | urozmaicone | urozmaicona | urozmaiceni | urozmaicone | ||
genitive | urozmaiconego | urozmaiconej | urozmaiconych | ||||
dative | urozmaiconemu | urozmaiconym | |||||
accusative | urozmaiconego | urozmaicony | urozmaicone | urozmaiconą | urozmaiconych | urozmaicone | |
instrumental | urozmaiconym | urozmaiconymi | |||||
locative | urozmaiconej | urozmaiconych |
Participle
urozmaicony
- passive adjectival participle of urozmaicić
Further reading
- urozmaicony in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urozmaicony in Polish dictionaries at PWN