urozmaicić
Polish
Etymology
From u- + rozmaity + -ić.
Pronunciation
- IPA(key): /u.rɔz.maˈi.t͡ɕit͡ɕ/
- Rhymes: -it͡ɕit͡ɕ
- Syllabification: u‧roz‧ma‧i‧cić
Verb
urozmaicić pf (imperfective urozmaicać)
- (transitive) to vary, to diversify
- (reflexive) to vary oneself, to become diverse
Conjugation
Conjugation of urozmaicić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | urozmaicić | |||||
| future tense | 1st | urozmaicę | urozmaicimy | |||
| 2nd | urozmaicisz | urozmaicicie | ||||
| 3rd | urozmaici | urozmaicą | ||||
| impersonal | urozmaici się | |||||
| past tense | 1st | urozmaiciłem | urozmaiciłam | urozmaiciliśmy | urozmaiciłyśmy | |
| 2nd | urozmaiciłeś | urozmaiciłaś | urozmaiciliście | urozmaiciłyście | ||
| 3rd | urozmaicił | urozmaiciła | urozmaiciło | urozmaicili | urozmaiciły | |
| impersonal | urozmaicono | |||||
| conditional | 1st | urozmaiciłbym | urozmaiciłabym | urozmaicilibyśmy | urozmaiciłybyśmy | |
| 2nd | urozmaiciłbyś | urozmaiciłabyś | urozmaicilibyście | urozmaiciłybyście | ||
| 3rd | urozmaiciłby | urozmaiciłaby | urozmaiciłoby | urozmaiciliby | urozmaiciłyby | |
| impersonal | urozmaicono by | |||||
| imperative | 1st | niech urozmaicę | urozmaićmy | |||
| 2nd | urozmaić | urozmaićcie | ||||
| 3rd | niech urozmaici | niech urozmaicą | ||||
| passive adjectival participle | urozmaicony | urozmaicona | urozmaicone | urozmaiceni | urozmaicone | |
| anterior adverbial participle | urozmaiciwszy | |||||
| verbal noun | urozmaicenie | |||||
Further reading
- urozmaicić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- urozmaicić in Polish dictionaries at PWN